
Τρίτη 25 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Πιεζόμαστε με κάθε τρόπο,
αλλά δεν είμαστε στριμωγμένοι
σε βαθμό που να μην κινούμαστε.
Βρισκόμαστε σε αμηχανία
αλλά δεν έχουμε μείνει
χωρίς καμιά διέξοδο.
Διωκόμαστε
αλλά δεν μένουμε αβοήθητοι.
Μας ρίχνουν κάτω
αλλά δεν καταστρεφόμαστε.
[2 Κορινθίους δ’ 8-9]
“Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους.
Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα.
Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές.
Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα.
Έπειτα ήρθε η ώρα των σοσιαλδημοκρατών.
Δεν ανήκα σ’ αυτό το κόμμα και δεν έβρισκα λόγο να διαμαρτυρηθώ.
Ακολούθησαν οι ομοφυλόφιλοι.
Ούτε κι αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε.
Στο τέλος ήρθε η σειρά των τσιγγάνων.
Ούτε και τότε βρήκα λόγια για να εκφράσω την αντίθεσή μου.
Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ.
Αλλά δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει”
Η δύναμή μας είναι στην αγάπη μας, στην αλληλεγγύη μας και για να μας την πάρουν θα πρέπει να μας σταυρώσουν όπως έκαναν και με τον απόλυτο εκφραστή της αγάπης, ένα φίλο πριν πολλά χρόνια. Την χρονιά που όλα άρχισαν να μετρούν από την γέννησή του. 2000 χρόνια μετά Χριστόν.
[Panx Romana]